De nachtvlucht was jammer genoeg minder ideaal dan gehoopt. Ik heb echt amper geslapen en last gehad van een migraine aanval. Die nog steeds bezig is, Bram heeft gelukkig wel redelijk wat kunnen slapen. Ik had naast mij een bijzondere buurman. Die hele nacht een soort stoelendans heeft gedaan. Hij kon echt niet stilzitten en ik denk dat hij misschien een soort la Tourette syndroom had, niet met woorden naar dus heel veel tics nerveux. Hij heeft heel de nacht ook liggen stretchen en in het gangpad heen en weer zitten lopen. Armen rondzwieren en mij af en toe per ongeluk meppen, meekijken op mijn scherm en mij voortdurend aanstaren. Hij kan er waarschijnlijk niets aan doen dus ik neem het hem niet kwalijk maar het is wel een extra afleiding op zo’n nachtvlucht. 

We kregen nog een ontbijt op het vliegtuig en rond 9u30 kwamen we aan in Johannesburg. 

Hele grote luchthaven en heel veel prikkels zo na een nachtvlucht. We pakken het praktisch aan en gaan geld afhalen, sim kaarten kopen en uiteindelijk onze huurauto halen. We stellen onze gps in richting ons eerste adres, het eerste dat we ook geboekt hebben, in Reitz. 

Het is even aanpassen. Het stuur van de auto zit aan de andere kant, en alle verkeersregels zijn ook ‘omgekeerd’. Het is zo’n 3 uur rijden en na een halfuur worden we al opzij gezet door politie. Een standaard controle dus dat ging vlotjes. Een super lieve man en vrouw die benieuwd waren van waar we kwamen en ik heb ze een zinnetje Nederlands geleerd. Ze vonden onze taal heel moeilijk en wensten ons een aangename trip door hun land. 

We rijden verder en hoewel Bram aan het stuur is heb ik zo goed mogelijk proberen meerijden. 4 ogen op deze wegen houden zijn echt geen overbodige luxe. We moeten hele tijd super alert zijn en bijna hadden we al een botsing op een druk kruispunt. De auto is omgekeerd ingedeeld dus het was ook moeilijker in te schatten hoe breed je rijdt en dus zijn de eerste krassen al een feit. Onze auto heeft de borduur langs de linkerkant wat aangeraakt. Na het eerste uurtje rijden gaat alles gelukkig vlotter. 

We stoppen aan een restaurantje, soort koffiehuis. Onze eerste culinaire ervaring en het was een topper. Super lekkere drankjes, ik heb een soort ijs koffie gedronken en Bram een milkshake. Het was gelegen in een super gezellige tuin en pas toen we hier zaten hadden we door hoe warm het was. 

De menukaart en de borden in het restaurant konden we verbazingwekkend goed lezen. Er zitten echt nog veel Nederlandse restanten in het Zuid-Afrikaans. Kinderen die tegen hun moeder iets riepen vanuit de speeltuin leken ook even Hollandse kinderen met een oud raar accent , maar het is dus gewoon Zuid-Afrikaans!

We aten elk nog een specialiteit , gevulde pannenkoeken met spinazie en feta en Bram een soort Afrikaanse croque . 

In het restaurantje was dus ook een koffiehuisje en een bloemen en planten winkel, de hele tuin stond vol met mooie planten die je kon kopen, supergezellig.

We passeren nog even langs de supermarkt voor wat drank en fruit voor tijdens de autoritjes en doen dan een position switch. Ik rij het laatste uurtje richting ons huisje. 

Het is inderdaad even wennen en je hebt heel de tijd het gevoel dat je aan het spookrijden bent. Vooral als er tegenliggers komen hou ik mijn adem even in. Het laatste halfuur was echt wel vermoeiend rijden, zoveel diepe putten en stenen op de weg. We werden door elkaar gerammeld. Het was dus heel traag rijden waardoor we er bijna dubbel zo lang over deden dan de gps aangaf. 

Op het einde konden we niet meer doorrijden. Er stond een groot bord met ketting aan. We konden ook niemand bereiken want er was geen bereik, we zitten echt op een verlaten stukje. We twijfelen even over wat we best doen. Samen te voet verder of opsplitsen… het is niet ver en het is redelijk verlaten, we hebben wel veel kostbare spullen mee dus de auto alleen achter laten leek me geen geen goed idee.

Bram gaat te voet verder richting huisje terwijl ik op de auto en spullen let. Na een kwartiertje is hij al terug en wordt hij vergezeld door onze gastvrouw. Die maakt de ketting aan het bord los in 3 seconden en zo komen we eindelijk aan in ons huisje. 

Het wordt gerund door 2 zussen en hun moeder en het is hier echt heel mooi en rustgevend. We krijgen meteen een tour door het domein en alle lodges. 

Ze willen ook meteen beginnen koken voor ons maar dat laten we even aan ons passeren. We zijn supermoe dus gaan ons even installeren in de kamer. 

Het licht werkt nog niet en ze vertellen ons dat er net een power off bezig is. Dat gebeurt zo’n 3 keer per dag in Zuid Afrika dat ze alle stroom uitschakelen. Het duurt telkens zo’n 2 uur en iedereen is hier op voorzien. We krijgen oplaadbare lampjes mee, frissen ons even op en gaan , na wat berichtje sturen , heel vroeg slapen rond 19u30. 

Morgenvroeg bespreken we met de vrouwen hier onze verdere route. Ze wouden graag iets uitstippelen met ons tijdens het ontbijt. Super lief. 

Onze eerste indrukken zijn zeker goed: lieve mensen, grote prachtige uitzichten, lekker eten en veilig gevoel tot nu!

Nu slapen zodat we morgen aan nog grotere avonturen kunnen beginnen !