Vandaag is het jammergenoeg al zover. Tijd om naar huis te gaan. We hebben geluk want het is een nachtvlucht. We hebben dus nog zo goed als een volledige dag om te spenderen in Joburg ( zo genoemd hier door de locals). 

We gebruiken onze tijd wel nuttig want we weten hoe snel het hier voorbijvliegt! We staan al op om 7u, hebben gisterenavond gelukkig al alles ingepakt en de auto leeggemaakt. We dachten naar de carwash te gaan maar gisteren heeft er een jongen onze auto gewassen terwijl hij geparkeerd stond, hij vroeg het wel op voorhand en vroeg niet veel geld, dus we waagden het erop en het zag er spic en span uit. Dat taakje kunnen we vandaag dus al laten vallen! 

Vanbinnen moet hij wel nog eens grondig afgestoft worden en gestofzuigd , dat is ons eerste taakje van vandaag. We rijden naar een tankstation en laten daar alles stofzuigen. We geven een fooi van 50 rand, voor ons maar 2,50 euro en de jongeman is er superblij mee. Hij had ook wel echt heel grondig gepoetst en zelfs nog nagespoten met een geurverfrisser. Er kwam ook een man bedelen en hoewel ons laatste kleingeld bijna op was vroeg ik of ik hem iets van eten kon geven. We hadden gisteren goed ingeslagen voor wat snackjes op het vliegtuig. Hij was heel blij met het eten en wenstte ons het beste in het leven. Ik voor hem ook… 

We hebben tijdens onze reis nog wel redelijk wat daklozen gezien maar veel minder dan in Marokko vorig jaar. We zijn een aantal keer eten voor hun gaan halen uit de winkel of afgegeven wat wij hadden. Het is niet dat wij dat geld gaan missen, het eten hier was echt niet duur voor ons dus als we ermee iemand kunnen helpen…

Maar na onze autopoetsbeurt dus tijd om te gaan ontbijten. We wouden voor onze laatste keer nog een keer gaan ontbijten bij KAUAI. Een Afrikaanse ontbijtketen met heerlijke smoothie bowls, proteïne Shakes en andere gezonde ontbijtjes met veel groenten en fruit. (het ginger shotje dat we bij hen dronken was het strafste ooit) 

De meesten KAUAI gingen pas openen om 10u,  maar tegen dan wouden wij al in het apartheidsmuseum zijn. 

Bram had er uiteindelijk 1tje gevonden die al om 6u30 open was, het was deel van een fitnesscomplex. Na wat onderhandelen mochten we toch binnen, door de charmes van Bram en het smoesje dat we onze vlucht moeten halen en een ander filiaal dus geen optie was wegens tijdsgebrek.

Het smaakt ons, we nemen nog een smoothie mee naar de auto en rijden door naar het apartheidsmuseeum. 

We zijn 1 van de eerste bezoekers en beginnen vrij rustig in het museum. Het is er echt wel groot en wat onoverzichtelijk. Het begin van de route komt wel binnen. We kregen random toegangstickets toegewezen en ik had een kaartje als non-white en Bram als white. We moesten via verschillende poorten binnen en het begin van de route was dan ook verschillend voor ons. Op een bepaald punt kwamen we terug samen en ontdekten we het museum samen. 

We hebben er bijna 3u gespendeerd en dat was eigenlijk nog niet voldoende. Je kon er blijven doorlopen. Ik vond het op het einde wel wat onoverzichtelijk, door de indeling en alle bordjes , het was een overload aan informatie en wat veel bij elkaar’ 

We vertrekken rond de middag naar een marktje in de buurt. Waar veel Afrikaanse kunstenaars galerijen hebben, expo’s en veel hippe cafés zijn. Iets voor ons dus. 

Het is eerst even zoeken naar de juiste buurt maar vinden het  uiteindelijk toch. Het is een veel ruigere buurt dan we al zijn geweest. Heel erg veel afval op straat en mensen lopen echt waar ze willen, tussen en vlak voor de auto’s . Langs links of rechts voorrang, we hebben geen idee hoe het hier zit. We hebben gelukkig  parking gevonden met een parkeerwachter. Het zou zonde zijn dat er op de laatste dag ingebroken wordt. 

We slenteren wat door de straatjes, gaan naar een galerij maar daar is veel van gesloten jammer genoeg. Veel kunst hebben we dus ook niet gezien. We wandelen nog wat door en gaan dan iets kleins eten en drinken in een hippe bar. 

Ze blijken nog maar een paar weken open en de eigenares is van Duitsland en heeft 2 jaar geleden haar job verlaten om te reizen en dan verliefd geworden op Zuid-Afrika. Ze kwam ook veel in Brussel voor haar werk dus België is haar niet onbekend. 

We vroegen aan haar nog tips wat we komend uur nog kunnen doen en gaan dan weer door. 

De laatste momenten zijn nu echt wel aangebroken. Jammer. Onderweg naar het design museum (dat had de vrouw ons aangeraden) komen we een café met pooltafels tegen. Grappig want we hadden het er net nog over dat dat zo leuk was om samen te doen en dat we het binnenkort nog eens moesten doen. 

We twijfelen dan ook niet langer en spelen 2 potjes, voor maar 10 rand (50 cent). We hebben elk 1 keer gewonnen en een mogelijks nieuwe hobby gevonden! In Mechelen eens zoeken naar een café met pooltafels! 

Dan is het tijd om echt wel door te gaan. We gaan terug naar de auto en daar heb ik een serieuze discussie met de parkeerwachter gehad. Normaal kost dat 10 of 20 rand maar eigenlijk maar 5, ze maken het voor ons al duurder. Deze vroeg 50 en was ook niet echt beleefd. De vermoeidheid zal wel meegespeeld hebben maar ik vond het niet fair opeens zoveel te vragen . Een stomme reden misschien maar die laatste briefjes hou ik ook graag als souvenir aan het land. Die 50 rand was echt ons allerlaatste cash geld. Hij riep plots in het Afrikaans en voor ik het wist stonden er 4 mannen rond onze auto mee te discussiëren. We hebben het dan ook maar zo gelaten maar ik was wel met een ambetant gevoel vertrokken. 

Het ging me niet om het geld maar ik vond dat we heel onze reis vrijgevig waren met fooien, mensen iets geven die iets vroegen en ik vind het gewoon onrechtvaardig als ze ons als toerist willen afzetten. Na bijna 3 weken Afrika weet ik echt wel wat de normale prijs is voor parking van een uurtje. 

Jammer einde van een voor de rest prachtige reis. We komen goed op tijd aan in de luchthaven. De afhandeling van de auto gaat vlotjes. Ondanks de schade die we toch hebben aangericht, vanonder en aan de voegen. Dat zien ze niet. Wel een klein krasje aan de voorkant, was ons zelfs niet opgevallen. 

Ze gaan alles afhandelen per mail , dan weten we ook hoeveel we uitgegeven hebben aan tol. Nog even spannend afwachten dus. 

Nadien gaat de paspoortcontrole en douane ook vlotjes. Hoewel we serieus boven ons gewicht van 8kg zitten met onze rugzakken geraken we er vlotjes door.

Nadien gaan we nog avondeten bij een andere bekende keten, Mugg & Bean , waar we ook eens hebben gegeten bij Kruger. De tijd gaat snel en we moeten nadien al naar onze gate. Bijna klaar om op te stijgen.. 

Terwijl ik dit schrijf zijn we al een uurtje aan het vliegen. Nog zo’n 10u en we zijn in Zürich. Dan nog naar Brussel. Als alles goed is komen we om 8u45 aan in Zaventem. Om 9u30 is het voor mij al brainstorm bij Ketnet voor de Kingsize Live van deze week. Back to reality is dus licht uitgedrukt. 

Zal even pijn doen morgenvroeg maar ik ben er zeker van dat we nog lang gaan nagenieten van deze prachtige reis. We hebben een hoop onvergetelijke ervaringen gedeeld. Nieuwe mensen en plekken ontdekt die we nog lang gaan blijven herinneren. 

Wij komen zeker terug naar Afrika, we hebben er een stukje van ons hart achtergelaten, zoveel is zeker.

Maar eerst straks veilig op Belgische bodem landen en weer centjes verdienen, zodat er veel nieuwe reisavonturen kunnen volgen.